Menu Na skróty
Wśród wielu dokumentów składanych w sądzie rejestrowym przez NGO wnioskujące o nadanie statusu OPP są oświadczenia o niekaralności członków zarządu i komisji rewizyjnej. Czy trzeba je przedstawiać je za każdym razem, kiedy zmieniają się władze? – odpowiada doradczyni serwisu poradnik.ngo.pl.
Pytanie
Jestem członkiem stowarzyszenia OPP. Szykujemy dokumenty do KRS odnośnie zmian w zarządzie i komisji rewizyjnej Klubu. Czy musimy napisać oświadczenia o niekaralności nowych osób wchodzących do tych organów?
Odpowiedź
Status organizacji pożytku publicznego zobowiązuje
Posiadanie statusu organizacji pożytku publicznego, obok możliwości skorzystania z przywilejów, którymi są na przykład zwolnienia podatkowe czy pozyskiwanie odpisu 1% podatku dochodowego, zobowiązuje organizacje do spełnienia wielu wymogów ustawowych. To między innymi zwiększenie kontroli wewnętrznej, duża przejrzystość i jawność działań. I wreszcie szereg wymogów dotyczących organów władz organizacji.
Władze organizacji pożytku publicznego
Osoby zasiadające we władzach organizacji mających status pożytku publicznego nie mogą być skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe. Na potwierdzenie tego do wniosku o nadanie statusu, składają oświadczenia o niekaralności.
Wymagania ustawowe dotyczą nie tylko ubiegania się o status OPP, ale funkcjonowania organizacji pożytku publicznego w ogóle. A zatem, jeśli w organizacji zmieniają się władze, osoby, które weszły w skład nowego zarządu i komisji rewizyjnej powinny potwierdzić spełnienie wymogu niekaralności. Robią to w formie oświadczeń załączanych do wniosku o zmianę danych w KRS.
Odpowiadając na pytanie
Jednym z warunków posiadania statusu OPP jest niekaralność osób zasiadających we władzach stowarzyszenia (zarządzie i komisji rewizyjnej). W związku z tym nowe osoby, które zostaną wybrane do władz, muszą złożyć stosowne oświadczenia w tym zakresie. Powinno się je dołączyć do wniosku o zmianę danych w KRS.
Przy zmianie zarządu należy pamiętać o zgodach nowych członków na powołanie do organu reprezentacji.
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. 2003 nr 96 poz. 873)
Art. 20. 1. Organizacją pożytku publicznego może być organizacja pozarządowa oraz podmiot wymieniony w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4, z zastrzeżeniem art. 21, która spełnia łącznie następujące wymagania:
(…)
4) ma statutowy kolegialny organ kontroli lub nadzoru, odrębny od organu zarządzającego i niepodlegający mu w zakresie wykonywania kontroli wewnętrznej lub nadzoru, przy czym członkowie organu kontroli lub nadzoru:
a) nie mogą być członkami organu zarządzającego ani pozostawać z nimi w związku małżeńskim, we wspólnym pożyciu, w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości służbowej,
b) nie byli skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,
c) mogą otrzymywać z tytułu pełnienia funkcji w takim organie zwrot uzasadnionych kosztów lub wynagrodzenie w wysokości nie wyższej niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni;
5) członkowie organu zarządzającego nie byli skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. 1997 nr 121 poz. 769)
Art. 19a
(…)
5. Do wniosku o wpis osób reprezentujących podmiot wpisany do Rejestru, likwidatorów i prokurentów należy dołączyć zgodę tych osób na ich powołanie. Wymogu tego nie stosuje się, jeżeli wniosek o wpis jest podpisany przez osobę, która podlega wpisowi albo która udzieliła pełnomocnictwa do złożenia wniosku o wpis, albo której zgoda jest wyrażona w protokole z posiedzenia organu powołującego daną osobę lub w umowie spółki.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553)
Art. 233. § 1. Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.